bazen kurduğum hayaller bir insan olup karşıma geçip benimle konuşabiliyor ve ben hala inanıyorum onlara. Para etcek somut tek yanımın hayallerim olduğunu bilmeme rağmen onları satamıyorum. Çünkü diyorum ya bazen insan oluyorlar, ismi ruhi değil godot değil ama varlar.

Ve bazen kafka nın ben öldükten sonra yakın onları demesini o kadar iyi anlıyorum ki ve bunu anlamak için bir trene binmeye yolculuk yapmaya gerek yokmuş ama adettendir ben yine otobüs camında ayılcam