acıma sahip çıkıyorum da...

kimse benim korkularımı sormuyor, hangi rengi sevdiğimi, hangi şarkıda mutlu olduğumu, hangi yemeği sevdiğimi. ACIMA SAHİP ÇIKIYORUM ama kimse benim neden yağmur düşüremediğimi sormuyor ben acıma sahip çıkıyorum ama kimse neden demiyor. Benim adım benim mesleğim benim param benim mevkim benim çevrem ben acıma sahip çıkıyorum ama bir boka yaramıyor.

siz hiç sadık erkek gördünüz mü?

heaa bende görmedim HADİ DAĞILALIM

iddia ediyorum korkmaya başlayacaksınız bir süre sonra, bir güç hissedeceksiniz ensenizde ve yemin etmek zorunda hissedeceksiniz ama Dünya sizinle konuşurken bi ayağı havada olacak. Cehalet mutluluktur dediğinizde elinizde bi içki olacak ayılcaksınız ama iş işten geçmiş olcak. Çok beylik laflar ettiğinizi otobüs camında farketceksiniz klip tadında boş sokak yürüyüşleri de sizi esrarengiz yapmayacak. Nasihat verebilecek kadar yaşamadınız ama yırta yırta kolunuzu kaşıyacaksınız daha gülme numarası yaparken yaşadığınız o sol övgüyü duyacaksınız iç sesinizden. Sonra yazmaya başlayacaksınız beğenilme kaygısıyla acınızı bile süslemek zorunda kalacksınız. İnsanlar okusun üzülsünler isteyeceksiniz, öyle de olacak bi kaç kişi acınıza alkış tutacak belki. Ama siz öyle çok da şey yapmayacaksınız yine aklıselim yine acısı içinde üstelik mütevazi. Paranomik sapımlar, illegal renkler, uccuz romanlarrınız olcaak bunlar sizi bir süre idare edecek sonra tabi ki ekmeğini yiyecksiniz bu acıların. dalga geçmeye başlayacaksınız inkar etceksiniz yaşadığınız herşeyi. PARAVAN BİR ŞİRKET KURCAKSINIZ SONRA ORDA AKLAYACAKSINIZ BÜTÜN SERMAYENİZİ, PARAVAAN HAYALLERİNİZ OLACAK sonra ne olcak?

GÖTÜNÜZ KALKACAK

DENİZE BİLE

Bir adım öteye geçemiyorum, "nasılsa bitcek" geçmişim hala bitmiyor. Ben alay ettikçe sevimli durmuyor siyahı hiçbir renk kapatmıyor. Son zamanlarda mutsuzluğun ve ağlamanın bir lüx olduğunu farkettim ve benim öyle bir şansım yok(muş). Tanrının çizdiği kaderi bile yaşayamıyormuşum gibi hissediyorum. Beklentilerim bu kadar az olduğu halde nasıl bu kadar mutsuz oluyorum. Yanlızlıktan nasıl bu kadar çok korkarım anlamıyorum
BİR ADIM ÖTEYE GEÇEMİYORUM

HAYATIMDA BİR RÜZGAR BİR FIRTINA YARATIP ÇİZMEK İSTİYORUM KARAKALEM. HİÇBİR KÜTLEYE BAĞLI OLMAYAN DENİZE BİLE İNSANLARA GÜVENMEK HİÇ SEVMEDİĞİM BİRİNE YAPMACIK DAVRANABİLMEK, SİNİRLİ ESKİSİ GİBİ BEN OLMAK İSTİYORUM
İNANÇLARIM GERİ GELSİN, TUTKULARIM, KAVGALARIM, BİLMEDEN SAVUNDUĞUM HERŞEY GERİ GELSİN
BİR ADIM ÖTEYE GİDEMİYORUM