8 Şubat 2011 Salı

DENİZE BİLE



Bir adım öteye geçemiyorum, "nasılsa bitcek" geçmişim hala bitmiyor. Ben alay ettikçe sevimli durmuyor siyahı hiçbir renk kapatmıyor. Son zamanlarda mutsuzluğun ve ağlamanın bir lüx olduğunu farkettim ve benim öyle bir şansım yok(muş). Tanrının çizdiği kaderi bile yaşayamıyormuşum gibi hissediyorum. Beklentilerim bu kadar az olduğu halde nasıl bu kadar mutsuz oluyorum. Yanlızlıktan nasıl bu kadar çok korkarım anlamıyorum
BİR ADIM ÖTEYE GEÇEMİYORUM

HAYATIMDA BİR RÜZGAR BİR FIRTINA YARATIP ÇİZMEK İSTİYORUM KARAKALEM. HİÇBİR KÜTLEYE BAĞLI OLMAYAN DENİZE BİLE İNSANLARA GÜVENMEK HİÇ SEVMEDİĞİM BİRİNE YAPMACIK DAVRANABİLMEK, SİNİRLİ ESKİSİ GİBİ BEN OLMAK İSTİYORUM
İNANÇLARIM GERİ GELSİN, TUTKULARIM, KAVGALARIM, BİLMEDEN SAVUNDUĞUM HERŞEY GERİ GELSİN
BİR ADIM ÖTEYE GİDEMİYORUM

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder